Wij mochten om 12.30 starten op de Old Amsterdam tegen het team van Anderstein.
Het had weer flink geregend de afgelopen dagen en dus was het daar weer lekker modderig en mochten er gelukkig wel trolleys maar geen handicarts de baan in.
Voor ons geen probleem met al deze fitte dames. Ria beet de spits af en vertrok om half 1 vanaf hole 1. Old Amsterdam ligt verscholen achter de Arena en tussen de pilaren van 3 spoorlijnen.
Dit geeft weer een hele andere dimensie. Op hole 6 staat er dan ook bij de afslag:
NIET SLAAN ALS ER EEN TREIN AANKOMT. Haha we mochten willen dat wij zo hoog zouden slaan, maar blijkbaar is dat toch een keer gebeurd. De singles werden niet door iedereen gewonnen maar we wonnen wel overall. Dus je kan verliezen maar toch winnen was onze quote die dag. Vraag onze captain hoe dat werkt.
Wanneer je na negen holes binnen kwam, kreeg je een overheerlijke kleine quiche van de leuke kok die Ria dan weer persoonlijk kent. Vandaar waarschijnlijk dat wij zo werden verwend daar. Na die heerlijke versnapering konden we op weg met z’n tweeën.
Het duurde heeeeeeel lang voor ook de laatste flight binnen was. Daarin liep iemand in de flight die alle tijd nam en zelfs verkeerde kanten opliep. Ach, Meike hielp haar gewoon weer op de goede weg en had veel geduld. Dit bracht dan ook een fijne winst.
Ook na de dubbels blijkt weer: je kan verliezen maar toch winnen want aan het einde van de dag hebben we met 13 – 9 gewonnen.
Nog even een paar quotes van de dag:
Putjes van een meter gaan helaas nog niet beter (Marja)🙁
Samen zijn we sterk (Margreet)
Weer eens gespeeld met Marja, een grote vooruitgang is dat zij nu wacht met slaan totdat de medespeler ook gereed is! Winst dus (Ria)
Al met al weer een super leuke competitie dag waar we weer heel dapper hebben gestreden en veel lol hebben gehad.
Volgende week weer een dag.