Verslag Elfstedentochtwedstrijd

Verslag Elfstedentochtwedstrijd

It giet oan!

De Elfstedentocht is begonnen. Zo’n 30 deelnemers trotseren de weerselementen en gaan van start voor de eerste funwedstrijd van het jaar 2023.

Werd het een hel van het noorden in West Hoogland? Nou, er was sprake van niet al te best golfweer. Veel wind en deels regen. “It giet oan” voor vandaag vertaald in “het giet enorm”. Het clubhuis omgebouwd tot Leeuwarden alwaar het eerste stempeltje mocht worden opgehaald. Vandaar op weg naar Sneek!

De wind jaagt over de baan, de regen striemt in het gezicht. Soms verdwijnt een bal in het water – er waren veel wakken onderweg. Maar Sneek konden wij uiteindelijk afstrepen. En daarna richten wij ons vizier op IJlst. Er ligt een open vlakte voor ons, pal tegen de wind gaat het verder. Maar ook die horde wordt vakkundig genomen. Daarna Sloten en Stavoren.

Hele stukken klunen, want de baan is nat en zacht. Dan ineens is daar de schuilhut met een kacheltje en een warm ontvangst van gastvrouw Nikki. Heerlijk Friese oranjekoek en uiteraard een kruidenbitter (of twee). Er wordt nog even gediscussieerd of dit zal leiden tot overmoed, vrolijkheid of agressie. Ik laat even in het midden wat het geworden is, maar de afslagen waren niet best.

Enfin, wij slaan af naar Hindeloopen, Workum, Bolsward, Harlingen. En ergens moet toch dat bruggetje van Bartlehiem liggen? Maar eerst komt Franeker nog. En dan daar waar je het niet verwacht ligt toch dat bruggetje over de Male “Bonkevaart” Wetering. Wij gaan er netjes overheen (onderdoor was echt geen optie). Dan komt daar de laatste horde.

Het is een lang stuk, met aan het eind Dokkum. Onderweg verliest Ria nog een belangrijk attribuut ergens aan de rechterkant. Een provisionele bal wordt in het spel gebracht om een scheve schaats te voorkomen. Maar ik bereik met Sabina en Ria toch uiteindelijk Dokkum. En dan is het nog maar een klein stukje terug naar Leeuwarden.

De finish in Leeuwarden is hartverwarmend. Warme chocomel met slagroom, erwtensoep met worst en roggebrood met spek. Oude tijden herleven. Ik ben blij dat ik het kruisje heb gehaald en met 17 stablefordpunten blijk ik ook nog eens de winnaar. De eeuwige roem is voldoende – ik hoef geen standbeeld en ga ook geen spruitjes kweken. Rest mij Nienke – de voorzitter van de rayonhoofden – en alle andere rayonhoofden die hebben meegeholpen hartelijk te danken voor hun inzet.

Met vriendelijke groet,
Erwin